EŞREF YURDASİPER/BİR YAVRU KEDİ MESELESİ

Emekli öğretmen Eşref Yurdasiper’in anılarını anlattığı köşe yazıları her Pazar Çağdaş Burdur Gazetesi’nde..

BİR YAVRU KEDİ MESELESİ

Yaşamım boyunca ilginç anılarım oldu. Zaman zaman yakınlarım bu anıları yazıya dökmemi istiyorlardı. Bende bu düşünceye sıcak baktım, ancak bugün başlayabildim. Düne göre genç, yarına göre erkendi.

Evet, köyde eğlence kaynakları yok. Fakat biz çocuklar ve büyükler eğlenceye kavuşmak için yaratıcı olmaya çalışırdık. Köyümüzde yine bir düğün, komşumuzun kızı evleniyordu. Düğünde kız evinde bir gün çeyiz günüdür.  O gün gelin süslenir ve hiç konuşmaz. Büyükler kucağındaki çocuğun elini geline öptürürler. Biz bunlarla büyüdük. O gelin olan abla beni çok severdi. Ben o zaman ilkokul birinci ya da ikinci sınıftım. O abla kimse ile konuşmuyor fakat benimle konuşuyor diye arka arkaya ismini söyleyip seslenirdim. Fakat bana hiç cevap vermiyordu. Bu abla kedi yavrusundan korkardı. Hemen eve gidip bir tane kedi yavrusu alıp geldim. Kedi yavrusunu arkamda saklıyordum. Yine başladım seslenmeye. ‘Abla, abla’ diye. Yine cevap vermedi. Elimi arkadan öne getirdim. Kedi yavrusunu görünce en yakın kapı ahır kapısıydı. Oradan içeri kaçtı gitti. Tabii ben de o arada evimize kaçtım. Yakındaki kadınlar anlayamamışlar. Gerçek sonradan ortaya çıktı.

EŞREF YURDASİPER (KÖŞE YAZISI)