EŞREF YURDASİPER/ ATATÜRK’ÜN EVİNDEN TOPRAK ALDIM  

Emekli öğretmen Eşref Yurdasiper’in anılarını anlattığı köşe yazıları her hafta sonu Çağdaş Burdur Gazetesi’nde..

Yaşamım boyunca ilginç anılarım oldu. Zaman zaman yakınlarım bu anıları yazıya dökmemi istiyorlardı. Bende bu düşünceye sıcak baktım, ancak bugün başlayabildim. Düne göre geç, yarına göre erkendi.

“Yıllarca halk oyunları ile ilgilendim. Bunun en büyük faydası pek çok arkadaşım, dostum oldu. Aynı zamanda yurt içi ve yurt dışında pek çok yeri görme imkânım oldu, uçak ile Almanya'ya gittik. Daha sonra Burdur'dan otobüs ile Fransa'ya ve ertesi yılda yine otobüsle İspanya'ya gittik. Tabii bu gidişler o ülkelerin daveti üzerineydi. O ülkelerde farklı olaylar ve farklı gözlemlemelerimiz oluyordu, ilk önce Fransa'ya giderken Selanik ve orada da Atatürk'ün doğduğu evini ziyaret etmiştik. Ertesi yıl İspanya'ya giderken yine Selanik ve Atatürk'ün doğduğu evi ziyaret ettik. Otobüsten inerken ben yanıma siyah poşet aldım, 1 yıl önce evin içine girip gezdiğim için herkes evin içine girdiği zaman ben hızlı bir şekilde bahçeden siyah poşetin içine toprak koydum ve ağzını bağladım. Grup otobüse yürüdü tam bineceğimiz zaman Yunanlı birisi otobüsün önündeki bayrak için bir şeyler söylüyor tabii kızgın şekilde. Belliydi akli dengesi yerinde değildi. Normal Yunanlı vatandaşlar, esnaflar bizlere benziyordu; yaşlılar parka oturmuş, ellerinde küçük tespihlerini önlerinde çay bardağı. Neyse gruba çabuk otobüse binmelerini söyledik. Bir taraftan da o kişiyi vücut diliyle sakinleştirmeye çalışırken otobüs ile hareket ettik. Otobüsün içinde arkadaşlar diye yüksek sesle , “Ben buradan ne aldım biliyor musun?” dedim. Herkes meraklı bir şekilde sordu. Ben de toprak aldığımı söyledim. Hepsi birden, “Hocam haber verseydin, biz de alsaydık.” dediler. Tabii bu mümkün değildi. O sebepten bu işi gizli yaptım. Neyse Burdur'a gelince ADD başkanına sergisi açan Yusuf Çakar’a bu topraktan vermeyi bahsettim hemen Yusuf Çakar’a verdim. Atatürk Düşünce Derneği yöneticileri biz 10 Kasım'da Kanal 15 TV'de programa çıkacağız orada ver dediler. Ben “Hayır, toprağı vereyim oraya götürün.” desem de dinlemediler. Beni de götürdüler. Giderken eşimden kavanoz istedim, o da bir kavanoz boşaltıp verdi. Toprağın bir kısmından doldurdum. TV stüdyosuna vardık. Dediler ki, “Program 2 saat sürecek Eşref hoca seninle 2. bölümde konuşacağız”. Yani 2 saat birer saat olacakmış, “Tamam” dedim.  2 bölüm başladı. Atatürk'ün evinden getirdiğim toprağa sıra geldi. Onunla ilgili konuştuk program yapımcısı kavanozu açıp toprağı kokladı, “Ne müthiş bir şey, ne güzel kokuyor bu toprak.” dedi. Ben şaşırdım fakat seslenmedim. Bu kavanozu hepsi kokladı aynı sözleri söyledi. Bir daha da ben de kokladım, eşim kavanozu boşaltırken karanfil boşalttı. Ben de koklayınca aynı koktu. “Orada hep böyle mi kokuyor.” dediler, cevap veremedim. Neyse program bitişi Burdur'a dönerken bir yerde çay içtik. Orada doğrusunu söyledim. Böylesi daha iyi oldu dediler.”

Önceki yazıyı okumak için TIKLAYINIZ

EŞREF YURDASİPER (KÖŞE YAZISI)